Árás biskups á þúsund ára kristni á Íslandi ...

Biskupinn yfir Íslandi, Guðrún Karls stendur fyrir fordæmalausri aðför, beinni árás á þúsund ára kristinn sið á Íslandi sem tekinn var á Þingvöllum árið þúsund. Ný handbók presta og preláta boðar nýjan sið rótfastan í guðlausu vóki nútíðar. Ekki hefur íslensk þjóð upplifað annað eins í trúarlegum efnum. Vegið er að heilagri þrenningu. Drottinn er kvengerður, sagður móðir margbreytni. Kynin eru ekki lengur karl og kona, heldur svo mörg sem söfnuðir geta talið. Allah múslima er lofsunginn í dægurtexta; „Ó, lof til Allahs, al-hamil.“ Heimsmarkmið hinna guðlausu Sameinuðu þjóða eru grundvallarplagg undirritað af biskupi. Skrípamynd Agnesar forvera Guðrúnar Karls af trans Jesú er léttvæg við hliðina á þessum ósköpum.

 

TRÚFÉLAGIÐ GÖMLU GÖTURNAR

 

Með nýrri handbók yfirtekur vókið formlega íslenska kirkju. Trúfélagið Gömlu göturnar telur ráðslag biskups og vókpresta ganga gegn íslenskum kirkjurétti og Stjórnarskrá. Félagið hefur kært Þjóðkirkjuna til Úrskurðarnefndar þjóðkirkjumála. Formaður er Þröstur Jónsson í sveitarstjórn Múlaþings. Logi Kjartansson cand. jur. semur kæruna. Þar er skrifuð íslenska: „...[N]ú á dögum hefur mjög svo brakað í lagalegum og siðferðilegum undirstöðum samfélagsins ... vægast sagt vandræðaleg og jafnvel verulega hneykslanleg tilfelli hafa sprottið upp úr starfsvettvangi íslensku þjóðkirkjunnar.“ Þessi tilfelli teljast annarleg og jafnvel afbrigðileg, ólögleg, hugsanlega refsiverð. Vegsemd fylgir ábyrgð svo biskup hlýtur að hlusta, vilji hún forðast vera dregin fyrir dómstóla.

 

SIRKUS UNDIR TRANSFÁNA

 

Þetta gerist þó fyrirmæli Stjórnarskrár Íslands um Þjóðkirkjuna séu skýr sem verða megi. Þar segir í 62. grein: “Hin evangelíska lúterska kirkja skal vera þjóðkirkja á Íslandi, og skal ríkisvaldið að því leyti styðja hana og vernda.“ Stjórnarskráin er sverð og skjöldur íslensks samfélags. Biskup Íslands skal vernda og styðja Þjóðkirkjuna en ekki breyta í sirkus undir transfána. Með handbókardrögum biskups til presta og preláta þykir skransað út í skurð svo rútan er utan vegar á hvolfi. Kirkjunni – sem Jesús Kristur lýsti sem kletti sínum – ber að fara að lögum. Lögmætisregla íslensks réttarfars er sem brotinn spegill svo og réttmætis- og rannsóknarreglur stjórnsýsluréttar. Hefðhelgaðar kenningar þjóðkirkjunnar eru að engu hafðar. Handbókardrög biskups eru guðlast, helgispjöll, villutrú og vanhelgun, segir í kæru. Vefmiðillinn Fréttin hefur bent á að í hinni nýju handbók muni biskup og prestar brjóta gegn vígsluheiti sínu: „Vér heitum því í heilagri vígslu að prédika orð Guðs hreint og ómengað, eins og það er að finna í hinum heilögu spámannlegu og postullegu ritum og í anda vorrar evangelísk-lúthersku kirkju.“

 

VONT AÐ VERA SÖKUÐ UM VILLUTRÚ

 

Nýtt framandi tungutak birtist í samræmi við kynjaflóru hins nýja siðar. Kynsegin persónufornöfn hán, hé og hín eru sem flaugar Satans í íslenska tungu. Ekki hefur fengist uppgefið um fjölda kynja 39, 79 eða 109. Geir Waage pastor emiratus varar við villutrú Þjóðkirkju. Geir kveður „...óvitaskap á ferð ... kynin [eru] líffræðilega tvö, karl og kona.“ Biskup segir vont að vera sökuð um villutrú. Í samtali við hina guðlausu lygaveitu ríkisins sagði biskup bitin samvisku: „Það má saka mig um ýmislegt en villutrú er ekki alveg rétt.“ Rúvízk nákvæmni að vanda; ekki alveg rétt. Handbókin hafði verið opinberuð á heimasíðu biskupsstofu en eftir að Fréttin birti umfjöllun um kæruna voru drögin niður tekin. Í þess stað ríkir þögn og þöggun. Táknrænt um vóksamfélag nútíðar